ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ

1. Συμπληρώνεται μισός περίπου αιώνας, αφότου η χώρα εισήλθε στην λεγoμένη Μεταπολιτευτική περίοδο, η οποία άρχισε συγχρόνως με την κατάρρευση της επταετούς δικτατορίας.

2. Στον μισό αυτόν αιώνα, την πολιτική ζωή του τόπου μονοπωλούν τα τέσσερα γνωστά παλαιά Κόμματα.

     Η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ.

3. Και το ερώτημα που ευλόγως τίθεται είναι:

Μετά από μισό αιώνα, ποιος είναι ο απολογισμός και ποια είναι τα πεπραγμένα, που ως κληροδότημα αφήνουν τα τέσσερα Κρατικοδίαιτα, απηρχαιωμένα, χρεωκοπημένα και παρηκμασμένα Κόμματα, τα οποία επί πέντε δεκαετίες κυριαρχούν στο δημόσιο βίο της Χώρας, νέμονται την εξουσία και έχουν εγκαταστήσει καθεστώς;

4. Αναμφισβήτως, η χώρα, διανύει ανησύχους και τρικυμιώδεις καιρούς. Εσωτερικώς, ο Μεταπολιτευτικός όλεθρος συνεχίζεται. Εξωτερικώς, ζοφερά νέφη προμηνύουν τρομερές καταιγίδες.

5. Στη συνείδηση της συντριπτικής πλειοψηφίας του Λαού, η Ελλάδα σήμερα, με βάση το θηριώδες δημόσιο χρέος, το ογκώδες μέγεθος των ανεξοφλήτων οφειλών προς το Δημόσιο, τα Ασφαλιστικά Ταμεία κ.τ.λ., το γιγαντιαίο μεταξύ των ιδιωτών χρέος και την αξιοθρήνητη, από πάσης απόψεως, εσωτερική κατάσταση, είναι μία χρεωκοπημένη, διαλυμένη, κοινώς ξεχαρβαλωμένη χώρα, σωριασμένη στα ερείπια μιας κομματοκρατίας, φαυλοκρατίας, πελατοκρατίας και, ενίοτε, κλεπτοκρατίας, μαστιζομένης, επί πλέον, από την Ανομία, την Βία, την Αναρχία, την Ανεργία, την Ακρίβεια, την Φτώχεια, το ΄Εγκλημα, τα Ναρκωτικά και την Αντικοινωνική συμπεριφορά.

6. Τα Σύνορα της Πατρίδος μας, τα χαραχθέντα με τις θυσίες των προγόνων μας, δέχονται σοβαρές απειλές. Στο εξ Ανατολών των συνόρων μας Κράτος, ακονίζουν την όρεξή τους, ορεγόμενοι τμήμα της Ελληνικής Επικρατείας.

7. Πολεμικά πλοία, φέροντα την Τουρκική Σημαία, διασχίζουν το Αιγαίο, προσεγγίζουν τις ελληνικές ακτές και προκαλούν. Πολεμικά αεροπλάνα της ίδιας χώρας, καθημερινώς διεισδύουν και μολύνουν τον εναέριο χώρο της Πατρίδος μας.

8. Την ίδια ώρα σκοτεινές συνωμοσίες, εξυφαίνονται πέραν των Ελληνικών συνόρων.  Οι Σύμμαχοί μας στην Ευρώπη και την Αμερική, πιέζουν την Ελλάδα να θυσιάσει τα εθνικά της Δίκαια και να προβεί σε παραχωρήσεις και υποχωρήσεις, για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα όλων των άλλων ομόρων Κρατών, σε βάρος των δικών μας εθνικών συμφερόντων.

9. Βεβαίως, πάντοτε εις το παρελθόν, οι Σύμμαχοι και Εταίροι μας, ασκούσαν πιέσεις. Αλλά στην πολιτική ιστορίας της Ελλάδος, ποτέ οι ΄Ελληνες δεν είδαν Κυβέρνηση και Πρωθυπουργό, να θέτουν τα συμφέροντα άλλων χωρών, πάνω από τα συμφέροντα της Ελλάδος. Θλιβερή εξαίρεση αποτελούν, οι δύο τελευταίες Κυβερνήσεις, υπό τον κ. Τσίπρα και τον κ. Μητσοτάκη.

10. Εθνομηδενιστές και οι δύο, μετεβλήθησαν σε πειθήνια όργανα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και της Μεγάλης Υπερατλαντικής Συμμάχου.

11. Εξευτέλισαν την αξιοπρέπεια της χώρας, αναγορεύσαντες την κυρία Μέρκελ σε Προσκυνητάρι, την οποίαν δουλικώς υπηρέτησαν, επιδεικνύοντες απέναντι αυτής ολοκληρωτική, σκυλίσια υποταγή.

12. Η Συμφωνία των Πρεσπών, αποτελεί κραυγαλέο παράδειγμα εθνομηδενισμού και θυσίας των εθνικών συμφερόντων, στον βωμό των Νατοϊκών συμφερόντων και για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα του νεοσύστατου Κράτους των Σκοπίων. Με τη Συμφωνία αυτή, η οποία υπεγράφη και εκυρώθη, υπό την αυστηρή επιτήρηση της κυρίας Μέρκελ και την παρασκηνιακή πίεση των Συμμάχων και των εταίρων προς την Ελλάδα, αλλά και με την χρησιμοποίηση αθεμίτων Κοινοβουλευτικών μέσων, συνετελέσθη μέγα εθνικό έγκλημα, το οποίο συνιστά εθνική προδοσία. Και δεν είναι μία «κακή Συμφωνία», όπως εις το παρελθόν εδήλωνε ο κ. Μητσοτάκης. Τουναντίον, είναι μία ταπεινωτική, ατιμωτική, εθνοκτόνος Συμφωνία, την οποίαν ευθέως ή παρασκηνιακώς, επεδίωξαν ή εστήριξαν και όλα τα άλλα παραδοσιακά Κόμματα, συμπεριλαμβανομένου και του ΚΚΕ.

Λίγα έτη, πριν από την επονείδιστη αυτή Συμφωνία, ο εμβληματικός Ηγέτης των Σκοπίων, ΚΙΡΟ ΓΚΛΙΓΚΟΡΩΦ, επισήμως είχε δηλώσει, ότι η ταυτότητα του Λαού του εν λόγω Κράτους, είναι Σλαβική και δεν συνδέεται με τον Μέγα Αλέξανδρο και τους Αρχαίους Μακεδόνες. Εν τούτοις, με την προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών, η Ελλάς εκχώρησε το όνομα της   Μακεδονίας, το όνομα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και την ένδοξη ιστορία αυτών, στο Κράτος των Σκοπίων, στο Σλαβικό αυτό Κράτος. Συγχρόνως, η Ελλάς συνομολόγησε, ότι οι κάτοικοι του εν λόγω Κράτους, είναι Μακεδόνες και θα ονομάζονται επισήμως Μακεδόνες. Αντιθέτως, για τους ΄Ελληνες της Μακεδονίας απεδέχθη, ότι δεν είναι Μακεδόνες και δεν έχουν το δικαίωμα να ονομάζονται Μακεδόνες. Θα ονομάζονται, κατά την συμφωνία, κάτοικοι της βόρρειας περιοχής της Ελλάδος. Τοιουτοτρόπως, τους αναγνωρίσαμε το δικαίωμα να κομπάζουν και να διασαλπίζουν σε όλο τον Κόσμο, ότι η αρχαία Μακεδονία είναι το σημερινό Κράτος των Σκοπίων, ότι οι κάτοικοι του Κράτους αυτού είναι Μακεδόνες, ενώ δεν δικαιούνται να ονομάζονται Μακεδόνες οι κάτοικοι της μίας και μοναδικής Μακεδονίας, που κείται εντός των συνόρων της Ελληνικής Επικρατείας. Και τους αναγνωρίσαμε, επίσης, το δικαίωμα να ισχυρίζονται, ότι η γλώσσα τους είναι η αρχαία Μακεδονική Γλώσσα!
 Αυτό είναι το έπος των εθνομηδενιστών του «Συνταγματικού τόξου», οι οποίοι χωρίς καμμία εντροπή και χωρίς να αισθάνονται κανενός είδους τύψεις, έχουν το θράσος να βαπτίζουν την προδοσία, «Ιστορική Συμφωνία!».
Συμμεριζόμενοι την βουβή εθνική αγανάκτηση της συντριπτικής πλειοψηφίας του Λαού, διακηρύσσουμε την αμετάτρεπτον απόφασή μας, να μην αναγνωρίσουμε ποτέ την εθνική αυτή ατιμία. Και διακηρύσσουμε, επίσης, ότι αν ο κυρίαρχος Λαός θελήσει, θα χρησιμοποιήσουμε όλα τα νόμιμα μέσα, ώστε η εθνοκτόνος αυτή Συμφωνία, να ακυρωθεί.

13. Αλλά η διακομματική προδοσία, δεν τελειώνει με την Συμφωνία    των Πρεσπών. Δυστυχώς, συνεχίζεται και με τον καλπάζοντα εποικισμό της χώρας, από μετανάστες της Ν.Α. Ασίας και της Αφρικής.

    Όλα τα στοιχεία μαρτυρούν, ότι σκοτεινές δυνάμεις, έχουν σχεδιάσει και οργανώσει συνωμοτικό σχέδιο Εποικισμού της χώρας. Ο Λαός δεν γνωρίζει ποιος είναι ο ιθύνων νους αυτού του σχεδίου. Γνωρίζει, όμως, ποια είναι τα εκτελεστικά όργανα αυτού στην Ελλάδα. Είναι τα τέσσερα παλαιά κόμματα - ΣΥΡΙΖΑ, ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ.
    Το Μεταναστευτικό, είναι μέγα εθνικό θέμα. Αλλ΄ είναι και μέγα Κοινωνικό πρόβλημα. Και εγείρει, επίσης και μέγα πολιτικό ζήτημα.
    Είναι, πρώτον, εθνικό θέμα, διότι με την διασπορά των μεταναστών σε όλη την Επικράτεια, σωρεύεται εύλεκτος ύλη, στην οποίαν οι εχθροί της Ελλάδος θα αποφασίσουν πότε θα θέσουν πυρ εις αυτήν.
    Αποτελεί, επίσης, μέγα εθνικό θέμα, διότι με την πληθυσμιακή αλλοίωση, η οποία ραγδαίως συντελείται στην χώρα μας και η οποία είναι μεγαλύτερη από οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρώπης, είναι βέβαιον, ότι οδηγούμεθα αναποτρέπτως στον αφανισμό του ΄Εθνους και στην εξαφάνιση της ελληνικής φυλής.
    Το Μεταναστευτικό, όμως, αποτελεί και μέγα κοινωνικό πρόβλημα. Διότι, ο εποικισμός της Ελλάδος, έχει μεταμορφώσει ριζικά την φυσιογνωμία της Πρωτευούσης και άλλων περιοχών της Ελλάδος, αλλά και έχει αλλάξει δραματικά την ζωή των Ελλήνων πολιτών.
    Η πολυπληθής παρουσία των μεταναστών, έχει μία ακόμη οικονομικο-κοινωνική συνέπεια. Είναι το οξύτατο στεγαστικό και, συγχρόνως, οικονομικό πρόβλημα, που δημιουργεί η μαζική μίσθωση διαμερισμάτων από τις ΜΚΟ, αλλά και από το επίσημο Κράτος, προς στέγαση των αυτών.
    Αλλά εκτός από εθνικό και κοινωνικό πρόβλημα, το Μεταναστευτικό αποτελεί και μέγα πολιτικό ζήτημα, το οποίο μετ΄ ου πολύ, θα γίνει αφορμή οξυτάτων πολιτικών αντιπαραθέσεων. Διότι, η μαζική χορήγηση της ελληνικής υπηκοότητος, σε χιλιάδες μετανάστες, αυτόχρημα νοθεύει το εκλογικό Σώμα και κατ΄ επέκταση την γνησιότητα του εκλογικού αποτελέσματος.
    Κατόπιν των ανωτέρω είναι σαφές, ότι η εμμονή στην ίδια μεταναστευτική πολιτική, αυτόχρημα  είναι εθνικώς, κοινωνικώς και πολιτικώς επικίνδυνη. Μόνον οι εμπνεόμενοι από την Αριστερή  Ιδεολογία Διεθνιστές, μόνον οι μη έχοντες συνείδηση εθνικής ευθύνης, δεν αντιλαμβάνονται, ότι ο Εποικισμός της χώρας από μετανάστες, αποτελεί προάγγελον εθνικών και κοινωνικών συμφορών και απαρχή εθνικών περιπετειών.
    Οι υπέρμαχοι της μετατροπής της Ελλάδος σε «Πολύ-πολιτισμική κοινωνία», πρέπει να γνωρίζουν, ότι υπεράνω και των προσώπων και των αισθημάτων και του Ανθρωπισμού και της Ανθρώπινης Αλληλεγγύης, είναι το ΄Εθνος. Και στον βωμό του Ανθρωπισμού ή του Διεθνισμού, το ΄Εθνος δεν μπορεί και δεν πρέπει να θυσιασθεί.

14. Αλλά οι κύριοι Τσίπρας και Μητσοτάκης, δεν βαρύνονται μόνον με την επονείδιστη, προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών και την εθνοκτόνο πολιτική τους στο Μεταναστευτικό. Φέρουν και βαρυτάτη ιστορική και εθνική ευθύνη, διότι το δόγμα «Είμεθα Σύμμαχοι με τη Δύση και Φίλοι με την Ανατολή», το οποίο κατηύθυνε την εξωτερική πολιτική όλων των μεταπολεμικών Κυβερνήσεων της Ελλάδος, εγκατελείφθη από τους δύο αυτούς Πρωθυπουργούς, οι οποίοι κατέστησαν την χώρα εχθρικώς διακείμενη απέναντι της μεγαλυτέρας Ευρωπαϊκής χώρας και, συνάμα, μιας εκ των τριών Υπερδυνάμεων, δηλαδή, της ομοθρήσκου και ομοδόξου μη Κομμουνιστικής Ρωσίας, ο αποφασιστικός ρόλος της οποίας, στον εξαναγκασμό του Σουλτάνου να αναγνωρίσει την Ανεξαρτησία της Ελλάδος, αλλά και η θερμή γωνιά που είχε στην καρδιά της, για τους κατατρεγμένους ΄Ελληνες, που κατέφευγαν εκεί, κατά τους χρόνους της δουλείας, ως και η υποστήριξη πάντοτε, κατά τους νεωτέρους χρόνους, των εθνικών δικαίων της Ελλάδος, επιβάλλουν τον σεβασμό και την έκφραση της αναγκαίας ευγνωμοσύνης εκ μέρους μας, για όλες τις υπηρεσίες, που η μεγάλη αυτή χώρα παρέσχε στο ΄Εθνος εις το παρελθόν και βαθιά εκτίμηση για την υποστήριξή της στα εθνικά θέματα στο παρόν. Πρωτίστως, επιβάλλουν αποφυγή πάσης πράξεως εχθρότητος και προκλήσεως, απέναντι μιας παλαιάς φίλης χώρας, της οποίας τον ρόλο και τις δυνατότητες στην παγκοσμιοποιημένη πολιτική και οικονομική εξουσία, δεν πρέπει να την υποτιμούμε ή να την παραβλέπουμε.

15. Αλλά και στην περιοχή των Βαλκανίων, η πολιτική των κυρίων Τσίπρα και Μητσοτάκη, είναι αδύνατον να εξηγηθεί. Διότι, και οι δύο δίδουν υποσχέσεις και αναλαμβάνουν υποχρεώσεις, προωθήσεως των προενταξιακών στην Ευρώπη διαδικασιών, δύο βορρείως των συνόρων μας Κρατών, μολονότι τα δύο αυτά Κράτη τελούν υπό την Ηγεμονία της Τουρκίας, η οποία έχει εγκαταστήσει στο έδαφός τους στρατιωτικές βάσεις, οι οποίες προφανώς εναντίον της Ελλάδος θα χρησιμοποιηθούν, εάν οι περιστάσεις στο μέλλον το επιβάλλουν.

16.  Καθ΄ όσον αφορά τη Συμφωνία παραχωρήσεων βάσεων και διευκολύνσεων προς τις ΗΠΑ, θεωρούμεν ότι η Συμφωνία είναι ελλιπής.

Η Ελλάδα το 1952, απεφάσισε τη συμμετοχή της στην αμυντική Συμμαχία του Βορρειο-Ατλαντικού Συμφώνου, διότι τούτο εγγυάτο την ασφάλεια της χώρας μας. Εν τούτοις, ούτε το ΝΑΤΟ, ούτε η πρόσφατη Συμφωνία για τις βάσεις, εγγυώνται την ακεραιότητα των συνόρων της επικρατείας, από ενδεχόμενη προσβολή αυτών από την Τουρκία.

17. Για την εσχάτως συντελεσθείσα στροφή της πολιτικο-στρατιωτικής διπλωματίας της χώρας μας, προς το Ισραήλ και την Αίγυπτο, καθώς και τις άλλες χώρες της Αραβικής χερσονήσου, εκφράζουμε την πλήρη ικανοποίησή μας.

18. Ως προς το Κυπριακό, αρκούμεθα στις εξής παρατηρήσεις:
    Πρώτον. Το εθνικό αυτό θέμα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο.
    Δεύτερον. Κάθε μεταγενέστερη πρόταση, αφορώσα την επίτευξη λύσεως, είναι δυσμενέστερη της προηγουμένης.
    Τρίτον. Στο απώτερο παρελθόν, προσεφέρθησαν ευκαιρίες ρεαλιστικών και λίαν ικανοποιητικών διά την Κύπρο και ολόκληρο τον Ελληνισμό λύσεων, οι οποίες, όμως, απεμπολήθησαν.
    Τέταρτον. Από τα παθήματα του παρελθόντος, Ελλάδα και Κύπρος, οφείλουν να συναγάγουν τα προφανή συμπεράσματα και να αντλήσουν τα αναγκαία διδάγματα.

1. Κοινή και ακράδαντος είναι η πεποίθηση, ότι η καταστρεπτική λαίλαπα όλων των Μεταπολιτευτικών Κυβερνήσεων, η εσωτερική υπονόμευση της χώρας από τα Αριστερά Κόμματα, η εξαχρείωση των επαγγελματιών του Κρατικοδίαιτου Συνδικαλισμού και ο αχαλίνωτος λαϊκισμός, όλων ανεξαιρέτως των Κομμάτων, καθώς και μεγάλης μερίδος των Μέσων Ενημερώσεως, δεν έχουν αφήσει τίποτε όρθιο στον τόπο.
2. Ουδέποτε εις το παρελθόν το Ελληνικό Κράτος, παρά τους πενιχρούς οικονομικούς του πόρους, τους μακροχρονίους πολέμους και τον εθνικό διχασμό, είχε περιέλθει στο θλιβερό κατάντημα των τελευταίων δεκαετιών.
3. Επί τριάντα περίπου έτη, στη χώρα μας έπεφτε «χρυσή βροχή», από τις Κοινοτικές εισροές. Και αντί η Ελλάδα να δεσπόζει στην ευρύτερη περιοχή, να είναι η ιθύνουσα δύναμη και να έχει καταστεί «η Οικονομική Τίγρης» των Βαλκανίων, δυστυχώς, εχρεωκόπησε, με τις γνωστές εις όλους οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες και τα γνωστά οικογενειακά και επιχειρηματικά δράματα.
4. Η οικονομική χρεωκοπία, δεν επήλθε συνεπεία απροβλέπτου εσωτερικού ή εξωτερικού γεγονότος. Ούτε συνεπεία γενικωτέρας Παγκοσμίου ή Ευρωπαϊκής οικονομικής κρίσεως. Η Ελληνική χρεωκοπία είχε αίτια καθαρώς ελληνικά. Επήλθε συνεπεία της εγκληματικής, οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής, η οποία ασκήθηκε καθ΄ όλην την περίοδον που προηγήθηκε αυτής. Επήλθε, λόγω της τερατώδους διογκώσεως του Κράτους, σε Κεντρικό και Περιφερειακό επίπεδο, συνεπεία της οποίας κάθε χρόνο εδημιουργούντο τερατώδη ελλείμματα, η κάλυψη των οποίων εγένετο διά της συνεχούς προσφυγής στον εξωτερικό δανεισμό, με ολοέν δυσμενεστέρους όρους. Επήλθε συνεπεία της καταστρεπτικής Κρατικής σπατάλης και του αλόγιστου δανεισμού, προς εξυπηρέτηση ταπεινών κομματικών συμφερόντων. Επήλθε, από την εμμονή των Κομμάτων να διατηρούν απηρχαιωμένους Κρατικούς και οικονομικούς θεσμούς και την επιμονή αυτών, να θέτουν το κομματικό τους συμφέρον, πάνω από τα γενικώτερα, τα ανώτερα συμφέροντα της χώρας.
5. Το Κομματικό συμφέρον, εξακολούθησε να διέπει την πολιτική των Κομμάτων και καθ΄ όλην την πτωχευτικήν περίοδον. Ενώ εγνώριζαν, ότι η άφρων οικονομική και κοινωνική πολιτική, προς εξυπηρέτηση των ταπεινών κομματικών συμφερόντων τους, οδήγησε στην χρεωκοπία, εν τούτοις, το ίδιο πνεύμα, η ίδια νοοτροπία, εξακολούθησε να διέπει την πολιτική τους και καθ΄ όλην την πτωχευτικήν περίοδον, με αποτέλεσμα να χρειασθούν δέκα χρόνια για να εξέλθουμε αυτής. Με άλλα λόγια, οι αιτίες που οδήγησαν στην χρεωκοπία, ήσαν οι ίδιες αιτίες, που δεν εξήλθαμε εγκαίρως αυτής. ΄Ησαν οι ίδιες αιτίες, που το πρώτο Μνημόνιο απέτυχε, για να το διαδεχθεί το δεύτερο, που ήταν τραχύτερο του πρώτου, για να ακολουθήσει το τρίτο, που ήταν το επαχθέστερο και το πιο φαρμακερό, από τα δύο προηγούμενα, εξ αιτίας του ότι η πρώτη Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, με τις «δημιουργικές ασάφειες» και τις «κόκκινες γραμμές», οδήγησε την χώρα σε καταστροφή επικών διαστάσεων, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να φθάσει προ του «τετέλεσται», «με την πλάτη στον τοίχο και το μαχαίρι στον λαιμό».
6. Οι ολέθριες συνέπειες της συνεχιζόμενης και σήμερα της  πολιτικής αυτής, είναι ορατές και γνωστές στον καθένα.
7. Η Ελλάδα, επί τέσσερες ακόμη δεκαετίες, θα τελεί υπό την επιτήρηση των Βρυξελλών. Η Ελληνική Κυβέρνηση, επίσης, θα εξακολουθήσει να αποτελεί Κυβερνείο των Βρυξελλών. Ο Λαός, επί τέσσερες ακόμη δεκαετίες, θα φέρει βαριές αλυσίδες στα πόδια και θηλειά στον λαιμό. Και επί ογδόντα ακόμη έτη, τα τιλμαφέστερα περιουσιακά στοιχεία του Κράτους, θα είναι υποθηκευμένα στους δανειστές.
8. Οι Ελληνικές Τράπεζες, έπαυσαν να είναι Ελληνικές. Κατεστράφησαν και αφελληνίσθησαν. Χιλιάδες επενδυτές, οι οποίοι με την ενθάρρυνση του Κράτους, επένδυσαν σ΄ αυτές, θρηνούν. Για την επανειλημμένη Ανακεφαλοποίησή τους, ο Λαός επλήρωσε και εξακολουθεί να πληρώνει βαρύ τίμημα.
9. Η Βιομηχανία, απεδεκατίσθη. Οι εκατοντάδες χιλιάδες Βιοτεχνίες, αφανίστηκαν. Το Εμπόριο, θρηνεί. Ο «εμποράκος», πέθανε. Τα μικρά καταστήματα, εξαφανίστηκαν. Τα καταβρόχθισαν οι πολυεθνικοί όμιλοι, υπέρ των οποίων και σε βάρος των μικροκαταστηματαρχών, προνοούν και λαμβάνουν μέτρα οι ελληνικές Κυβερνήσεις.
10.  Η παραγωγική βάση της χώρας, διαρκώς συρρικνώνεται. Το 75 έως 80% των προϊόντων, αποτελούν εισαγωγές.
11.  Η Γεωργία, η «μήτηρ και τροφός πασών των τεχνών», αργοπεθαίνει. Η Αλιεία και η Κτηνοτροφία, επίσης. Γεωργοί, Αλιείς και Κτηνοτρόφοι, θρηνούν την μοίρα τους. Κανείς δεν εννοεί την δυστυχία τους. Και κανείς δεν κατανοεί την συμφορά τους. ΄Ολοι τους έχουν εγκαταλείψει.
12.  Ο Τουρισμός, ο οποίος αποτελεί τη μεγαλύτερη βιομηχανία της χώρας και ο οποίος, σε καμία άλλη χώρα δεν είναι τόσο ουσιώδης, όσο είναι στην Ελλάδα, αγωνιά. Υπό συνθήκες θανασίμου ανταγωνισμού και φορολογικής αβεβαιότητος, μάχεται μόνος του για να επιβιώσει.
13.  Η Ναυτιλία, η οποία αποσπά τον παγκόσμιο θαυμασμό, έχει εγκαταλειφθεί. Στα μεγάλα επιτεύγματα αυτής, ουδεμία συμμετοχή έχει το Κράτος. Το μέγα «ναυτιλιακό θαύμα», οφείλεται αποκλειστικώς στο επιχειρηματικό – ναυτιλιακό δαιμόνιο του ΄Ελληνος εφοπλιστού και στη ναυτοσύνη των Ελλήνων.
14.  Η Ακτοπλοΐα, από την οποία εξαρτάται η επιβίωση της νησιωτικής Ελλάδος, έχει αφεθεί στην τύχη της. Αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα, τα οποία απειλούν την ύπαρξή της.
15.  Οι Επαγγελματίες, έχουν παραφρονήσει. Φόροι επί φόρων, τους έχουν εξουθενώσει.
16.  Τα οικονομικά προβλήματα, πιέζουν αφόρητα τον Λαό. Η Ανεργία, ιδιαιτέρως στις τάξεις των νέων, εξακολουθεί να είναι μεγάλη. Ο τυφώνας της Ακρίβειας επελαύνει ακάθεκτα, σαρώνοντας τις ασθενέστερες εισοδηματικώς, αλλά και τις μεσαίες τάξεις. Οι πολίτες, εξαιτίας των εξωφρενικών λογαριασμών του ρεύματος και του φυσικού αερίου, βρίσκονται σε απόγνωση. Η Κερδοσκοπία οργιάζει. Νόμος στην Αγορά, δεν υπάρχει. Η Φτώχεια, απλώνεται παντού και χτυπάει τις πόρτες όλο και περισσοτέρων σπιτιών. Μεγάλα Τμήματα του Πληθυσμού πάσχουν, στενάζουν, δεινοπαθούν, δυστυχούν και υποφέρουν. Διάγουν μαρτυρική ζωή. Στερούνται των βασικών ειδών διατροφής. Ζουν ημέρες πόνου, πείνας και ανεκφράστου δυστυχίας.
17.  Οι Εργατοϋπάλληλοι, οι οποίοι ως μοναδική πηγή εισοδήματος έχουν ένα επισφαλές μεροκάματο ή έναν αβέβαιο μισθό, ζουν στη δυστυχία και τη συμφορά. Τα νέα δόγματα Εργασίας, οδήγησαν στην οικονομική εξαθλίωσή τους και στην απάνθρωπο εκμετάλλευσή τους. Και δεν τους εκμεταλλεύεται μόνον η Εργοδοσία. Τους εκμεταλλεύονται και οι Κάπηλοι της εργατικής Τάξεως, οι οποίοι για να τους στρατολογούν ευκολώτερα στις τάξεις τους, θέλουν να μονοπωλούν το υποκριτικό ενδιαφέρον τους γι΄ αυτούς.
18.  Η Ιδιοκτησία, μισείται και διώκεται. Επ΄ αυτής, εσώρευσαν τα περισσότερα φορολογικά βάρη. Η Αριστερή προπαγάνδα, ταυτίζει την λέξη «Ιδιοκτήτης» με την λέξη «Πλούσιος». Αγνοεί ή θέλει να αγνοεί, ότι οι περισσότεροι των μικροϊδιοκτητών, ανήκουν στις τάξεις των αστών, των «νοικοκυραίων», οι οποίοι με στερήσεις, θυσίες και αιματηρές οικονομίες, επένδυσαν τις αποταμιεύσεις τους στην απόκτηση μικροϊδιοκτησίας, περιμένοντας από αυτήν να θρέψουν την οικογένειά τους, να μεγαλώσουν, να σπουδάσουν και να παντρέψουν τα παιδιά τους. Την τίμια και αξιέπαινη αυτή Τάξη, η μεν Αριστερά, για ιδεολογικούς λόγους, τα δε αστικά Κόμματα, για να συντηρήσουν την Κομματική τους πελατεία, θέλουν να εξοντώσουν. Για τους ίδιους λόγους και η Μεσαία Τάξη, δικαίως διαμαρτύρεται.
19.  Οι μισθωτές κατοικιών, στενάζουν. Βρίσκονται σε απόγνωση. Ματαίως ζητούν προστασία από το Κράτος. Τα νεοεισαχθέντα δόγματα ενοικιάσεως κατοικιών και η μαζική ενοικίαση χιλιάδων διαμερισμάτων από το Κράτος και τις ΜΚΟ, προς στέγαση των μεταναστών, εκτόξευσαν τα ενοίκια στα ύψη. Τοιουτοτρόπως, χιλιάδες οικογένειες που ζουν στο νοίκι και χιλιάδες μεμονωμένα άτομα, τα οποία για διαφόρους λόγους, μετακινούνται προς τα αστικά κέντρα, δεν βρίσκουν στέγη.

2. Ουδέποτε εις το παρελθόν το Ελληνικό Κράτος, παρά τους πενιχρούς οικονομικούς του πόρους, τους μακροχρονίους πολέμους και τον εθνικό διχασμό, είχε περιέλθει στο θλιβερό κατάντημα των τελευταίων δεκαετιών.
3. Επί τριάντα περίπου έτη, στη χώρα μας έπεφτε «χρυσή βροχή», από τις Κοινοτικές εισροές. Και αντί η Ελλάδα να δεσπόζει στην ευρύτερη περιοχή, να είναι η ιθύνουσα δύναμη και να έχει καταστεί «η Οικονομική Τίγρης» των Βαλκανίων, δυστυχώς, εχρεωκόπησε, με τις γνωστές εις όλους οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες και τα γνωστά οικογενειακά και επιχειρηματικά δράματα.
4. Η οικονομική χρεωκοπία, δεν επήλθε συνεπεία απροβλέπτου εσωτερικού ή εξωτερικού γεγονότος. Ούτε συνεπεία γενικωτέρας Παγκοσμίου ή Ευρωπαϊκής οικονομικής κρίσεως. Η Ελληνική χρεωκοπία είχε αίτια καθαρώς ελληνικά. Επήλθε συνεπεία της εγκληματικής, οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής, η οποία ασκήθηκε καθ΄ όλην την περίοδον που προηγήθηκε αυτής. Επήλθε, λόγω της τερατώδους διογκώσεως του Κράτους, σε Κεντρικό και Περιφερειακό επίπεδο, συνεπεία της οποίας κάθε χρόνο εδημιουργούντο τερατώδη ελλείμματα, η κάλυψη των οποίων εγένετο διά της συνεχούς προσφυγής στον εξωτερικό δανεισμό, με ολοέν δυσμενεστέρους όρους. Επήλθε συνεπεία της καταστρεπτικής Κρατικής σπατάλης και του αλόγιστου δανεισμού, προς εξυπηρέτηση ταπεινών κομματικών συμφερόντων. Επήλθε, από την εμμονή των Κομμάτων να διατηρούν απηρχαιωμένους Κρατικούς και οικονομικούς θεσμούς και την επιμονή αυτών, να θέτουν το κομματικό τους συμφέρον, πάνω από τα γενικώτερα, τα ανώτερα συμφέροντα της χώρας.
5. Το Κομματικό συμφέρον, εξακολούθησε να διέπει την πολιτική των Κομμάτων και καθ΄ όλην την πτωχευτικήν περίοδον. Ενώ εγνώριζαν, ότι η άφρων οικονομική και κοινωνική πολιτική, προς εξυπηρέτηση των ταπεινών κομματικών συμφερόντων τους, οδήγησε στην χρεωκοπία, εν τούτοις, το ίδιο πνεύμα, η ίδια νοοτροπία, εξακολούθησε να διέπει την πολιτική τους και καθ΄ όλην την πτωχευτικήν περίοδον, με αποτέλεσμα να χρειασθούν δέκα χρόνια για να εξέλθουμε αυτής. Με άλλα λόγια, οι αιτίες που οδήγησαν στην χρεωκοπία, ήσαν οι ίδιες αιτίες, που δεν εξήλθαμε εγκαίρως αυτής. ΄Ησαν οι ίδιες αιτίες, που το πρώτο Μνημόνιο απέτυχε, για να το διαδεχθεί το δεύτερο, που ήταν τραχύτερο του πρώτου, για να ακολουθήσει το τρίτο, που ήταν το επαχθέστερο και το πιο φαρμακερό, από τα δύο προηγούμενα, εξ αιτίας του ότι η πρώτη Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, με τις «δημιουργικές ασάφειες» και τις «κόκκινες γραμμές», οδήγησε την χώρα σε καταστροφή επικών διαστάσεων, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να φθάσει προ του «τετέλεσται», «με την πλάτη στον τοίχο και το μαχαίρι στον λαιμό».
6. Οι ολέθριες συνέπειες της συνεχιζόμενης και σήμερα της  πολιτικής αυτής, είναι ορατές και γνωστές στον καθένα.
7. Η Ελλάδα, επί τέσσερες ακόμη δεκαετίες, θα τελεί υπό την επιτήρηση των Βρυξελλών. Η Ελληνική Κυβέρνηση, επίσης, θα εξακολουθήσει να αποτελεί Κυβερνείο των Βρυξελλών. Ο Λαός, επί τέσσερες ακόμη δεκαετίες, θα φέρει βαριές αλυσίδες στα πόδια και θηλειά στον λαιμό. Και επί ογδόντα ακόμη έτη, τα τιλμαφέστερα περιουσιακά στοιχεία του Κράτους, θα είναι υποθηκευμένα στους δανειστές.
8. Οι Ελληνικές Τράπεζες, έπαυσαν να είναι Ελληνικές. Κατεστράφησαν και αφελληνίσθησαν. Χιλιάδες επενδυτές, οι οποίοι με την ενθάρρυνση του Κράτους, επένδυσαν σ΄ αυτές, θρηνούν. Για την επανειλημμένη Ανακεφαλοποίησή τους, ο Λαός επλήρωσε και εξακολουθεί να πληρώνει βαρύ τίμημα.
9. Η Βιομηχανία, απεδεκατίσθη. Οι εκατοντάδες χιλιάδες Βιοτεχνίες, αφανίστηκαν. Το Εμπόριο, θρηνεί. Ο «εμποράκος», πέθανε. Τα μικρά καταστήματα, εξαφανίστηκαν. Τα καταβρόχθισαν οι πολυεθνικοί όμιλοι, υπέρ των οποίων και σε βάρος των μικροκαταστηματαρχών, προνοούν και λαμβάνουν μέτρα οι ελληνικές Κυβερνήσεις.
10.  Η παραγωγική βάση της χώρας, διαρκώς συρρικνώνεται. Το 75 έως 80% των προϊόντων, αποτελούν εισαγωγές.
11.  Η Γεωργία, η «μήτηρ και τροφός πασών των τεχνών», αργοπεθαίνει. Η Αλιεία και η Κτηνοτροφία, επίσης. Γεωργοί, Αλιείς και Κτηνοτρόφοι, θρηνούν την μοίρα τους. Κανείς δεν εννοεί την δυστυχία τους. Και κανείς δεν κατανοεί την συμφορά τους. ΄Ολοι τους έχουν εγκαταλείψει.
12.  Ο Τουρισμός, ο οποίος αποτελεί τη μεγαλύτερη βιομηχανία της χώρας και ο οποίος, σε καμία άλλη χώρα δεν είναι τόσο ουσιώδης, όσο είναι στην Ελλάδα, αγωνιά. Υπό συνθήκες θανασίμου ανταγωνισμού και φορολογικής αβεβαιότητος, μάχεται μόνος του για να επιβιώσει.
13.  Η Ναυτιλία, η οποία αποσπά τον παγκόσμιο θαυμασμό, έχει εγκαταλειφθεί. Στα μεγάλα επιτεύγματα αυτής, ουδεμία συμμετοχή έχει το Κράτος. Το μέγα «ναυτιλιακό θαύμα», οφείλεται αποκλειστικώς στο επιχειρηματικό – ναυτιλιακό δαιμόνιο του ΄Ελληνος εφοπλιστού και στη ναυτοσύνη των Ελλήνων.
14.  Η Ακτοπλοΐα, από την οποία εξαρτάται η επιβίωση της νησιωτικής Ελλάδος, έχει αφεθεί στην τύχη της. Αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα, τα οποία απειλούν την ύπαρξή της.
15.  Οι Επαγγελματίες, έχουν παραφρονήσει. Φόροι επί φόρων, τους έχουν εξουθενώσει.
16.  Τα οικονομικά προβλήματα, πιέζουν αφόρητα τον Λαό. Η Ανεργία, ιδιαιτέρως στις τάξεις των νέων, εξακολουθεί να είναι μεγάλη. Ο τυφώνας της Ακρίβειας επελαύνει ακάθεκτα, σαρώνοντας τις ασθενέστερες εισοδηματικώς, αλλά και τις μεσαίες τάξεις. Οι πολίτες, εξαιτίας των εξωφρενικών λογαριασμών του ρεύματος και του φυσικού αερίου, βρίσκονται σε απόγνωση. Η Κερδοσκοπία οργιάζει. Νόμος στην Αγορά, δεν υπάρχει. Η Φτώχεια, απλώνεται παντού και χτυπάει τις πόρτες όλο και περισσοτέρων σπιτιών. Μεγάλα Τμήματα του Πληθυσμού πάσχουν, στενάζουν, δεινοπαθούν, δυστυχούν και υποφέρουν. Διάγουν μαρτυρική ζωή. Στερούνται των βασικών ειδών διατροφής. Ζουν ημέρες πόνου, πείνας και ανεκφράστου δυστυχίας.
17.  Οι Εργατοϋπάλληλοι, οι οποίοι ως μοναδική πηγή εισοδήματος έχουν ένα επισφαλές μεροκάματο ή έναν αβέβαιο μισθό, ζουν στη δυστυχία και τη συμφορά. Τα νέα δόγματα Εργασίας, οδήγησαν στην οικονομική εξαθλίωσή τους και στην απάνθρωπο εκμετάλλευσή τους. Και δεν τους εκμεταλλεύεται μόνον η Εργοδοσία. Τους εκμεταλλεύονται και οι Κάπηλοι της εργατικής Τάξεως, οι οποίοι για να τους στρατολογούν ευκολώτερα στις τάξεις τους, θέλουν να μονοπωλούν το υποκριτικό ενδιαφέρον τους γι΄ αυτούς.
18.  Η Ιδιοκτησία, μισείται και διώκεται. Επ΄ αυτής, εσώρευσαν τα περισσότερα φορολογικά βάρη. Η Αριστερή προπαγάνδα, ταυτίζει την λέξη «Ιδιοκτήτης» με την λέξη «Πλούσιος». Αγνοεί ή θέλει να αγνοεί, ότι οι περισσότεροι των μικροϊδιοκτητών, ανήκουν στις τάξεις των αστών, των «νοικοκυραίων», οι οποίοι με στερήσεις, θυσίες και αιματηρές οικονομίες, επένδυσαν τις αποταμιεύσεις τους στην απόκτηση μικροϊδιοκτησίας, περιμένοντας από αυτήν να θρέψουν την οικογένειά τους, να μεγαλώσουν, να σπουδάσουν και να παντρέψουν τα παιδιά τους. Την τίμια και αξιέπαινη αυτή Τάξη, η μεν Αριστερά, για ιδεολογικούς λόγους, τα δε αστικά Κόμματα, για να συντηρήσουν την Κομματική τους πελατεία, θέλουν να εξοντώσουν. Για τους ίδιους λόγους και η Μεσαία Τάξη, δικαίως διαμαρτύρεται.
19.  Οι μισθωτές κατοικιών, στενάζουν. Βρίσκονται σε απόγνωση. Ματαίως ζητούν προστασία από το Κράτος. Τα νεοεισαχθέντα δόγματα ενοικιάσεως κατοικιών και η μαζική ενοικίαση χιλιάδων διαμερισμάτων από το Κράτος και τις ΜΚΟ, προς στέγαση των μεταναστών, εκτόξευσαν τα ενοίκια στα ύψη. Τοιουτοτρόπως, χιλιάδες οικογένειες που ζουν στο νοίκι και χιλιάδες μεμονωμένα άτομα, τα οποία για διαφόρους λόγους, μετακινούνται προς τα αστικά κέντρα, δεν βρίσκουν στέγη.

1. Αυτή, δυστυχώς, είναι η εικόνα της εσωτερικής και εξωτερικής καταστάσεως της Ελλάδος σήμερα. Αυτά είναι τα πεπραγμένα τους και αυτός είναι ο απολογισμός τους. Απολογισμός, οπωσδήποτε, απογοητευτικός, ο οποίος συγκροτεί ένα βαρύ, μακρύ, δριμύτατο, ακαταμάχητο, ανεπίδεκτο ανασκευής κατηγορητήριο, κατά του Κομματικού Κατεστημένου. Η ευθύνη είναι διαχρονική. Και βαρύνει όλα ανεξαιρέτως τα παλαιά Κόμματα, κατά το μερίδιο ευθύνης που αναλογεί στο καθένα.
2. ΄Οπου και αν πάει κανείς, όπου και αν σταθεί, με όποιον και να συζητήσει, η επωδός είναι ίδια. «Η Ελλάδα διαλύεται». ΄Οντως, η Ελλάδα διαλύεται και αποσυντίθεται με τέτοια ταχύτητα, ώστε η Αντίδραση για την αποτροπή της κατά κρημνόν πορείας της χώρας, να αποτελεί υπέρτατο εθνικό χρέος. Υπό τις σημερινές, μάλιστα, περιστάσεις, που τα πράγματα, ατυχώς διά το ΄Εθνος, την χώρα και τον Λαό, είναι τόσο σοβαρά, το καθήκον αυτό είναι επιτακτικόν και επείγον. Είναι χρέος προς την Πατρίδα. Σε καιρούς δε που ο διακομματικός Συνεταιρισμός έχει συγκροτήσει μέτωπο Αφελληνισμού, Αποχριστιανισμού, Κοινωνικού εκφυλισμού και Mεταναστευτικού Εποικισμού, επιδιώκοντας, συγχρόνως, τον κατακερματισμό και την αποδιάρθρωση της παραδοσιακής ελληνικής οικογενείας, το καθήκον αυτό, εκτός από εθνικό είναι και ιερό.
3. Η Αντίδραση αυτή εκπορεύεται από μη επαγγελματίες πολιτικούς, οι οποίοι, εν πολλοίς, υπηρέτησαν την Πατρίδα από άλλες επάλξεις και οι οποίοι, θλιβόμενοι διά το δεινόν κατρακύλισμα του ΄Εθνους και διά το θλιβερό κατάντημα της χώρας, κατέρχονται στον πολιτικό στίβο, αποφασισμένοι να αποδυθούν σε Αγώνα ανατροπής του παρηκμασμένου, σάπιου και διεφθαρμένου Μεταπολιτευτικού Καθεστώτος, όμοιο του οποίου, ουδέποτε εις το παρελθόν, εγνώρισε ο τόπος.
4.  Την Αντίδραση αυτή Σαλπίζουμε, με τη σημερινή συγκέντρωσή μας, σε όλο τον Ελληνικό Λαό, προς τον οποίον αναγγέλλουμε την ίδρυση νέο Πολιτικού Κόμματος, υπό τον τίτλο «ΕΑΝ…».
5. Η ίδρυση του «ΕΑΝ…», είναι το Σύνθημα ενάρξεως του Αγώνος και Προσκλητήριο Στρατεύσεως σ΄ αυτό, όλων των Ελλήνων.
6. Βεβαίως, γνωρίζουμε τις δυσχέρειες, τις οποίες πρόκειται να αντιμετωπίσουμε. Γνωρίζουμε ότι ο Αγώνας μας θα είναι επίπονος, τραχύς, ανηφορικός και άνισος. Γνωρίζουμε, ότι ο Αγώνας μας θα συκοφαντηθεί. Και γνωρίζουμε, επίσης, ότι η διακομματική Συντεχνία, για να εξακολουθήσει να μονοπωλεί την πολιτική ζωή του τόπου, δεν πρόκειται να παραδοθεί αμαχητί
7. Με την βεβαιότητα, όμως, ότι τον δρόμο του καθήκοντος θα ακολουθήσει η μεγάλη πλειοψηφία του Λαού, η οποία βαθύτατα επιθυμεί, η σελίδα της Μεταπολιτεύσεως να κλείσει, ώστε η χώρα να εισέλθει σε νέα εποχή, ο Αγώνας του Κόμματός μας θα ευοδωθεί. Το Κρατικοδίαιτο σάπιο Καθεστώς, θα γκρεμιστεί.
8.  Καλούμεν όσους συμμερίζονται τις ιδέες μας, τις αγωνίες μας και τις ανησυχίες μας, να συμμερισθούν και τις ευθύνες μας, εντασσόμενοι ενεργητικώς και μαχητικώς στο Κόμμα μας.
9.  Τους καλούμε – χωρίς να μας ενδιαφέρει η Κομματική τους προέλευση και η μέχρι σήμερα πολιτική τους πορεία – να ιδρύσουν σε κάθε γωνιά της Ελλάδος, στις πόλεις και στα χωριά, Τοπικές Επιτροπές υποστήριξης του Κόμματός μας, ώστε ο Λαός συμπαγής, ενωμένος και ενημερωμένος, να απαλλαγεί το συντομώτερον δυνατόν, από την ολεθρίαν, την νοσογόνον, την εθνοκτόνον παρουσία των παλιών Κομμάτων.
10.  Ιδιαιτέρως καλούμεν τους Νέους, τους οποίους τα Κόμματα θέλουν μόνον για ρεκλάμα στις διάφορες εκδηλώσεις τους και για αφισοκολλητές, να ανταποκριθούν στο προσκλητήριο του Κόμματός μας. Διότι, αυτοί κυρίως πληρώνουν τα ανομήματα, τα αμαρτήματα και τα εγκλήματα των σημερινών Κομμάτων. Διότι, η Ανεργία που πλήττει ιδιαιτέρως τις τάξεις τους, είναι έργο του Παλαιοκομματισμού. Και, διότι, αυτοί θα πληρώσουν τα συσσωρευμένα χρέη που εδημιούργησαν και εξακολουθούν να σωρεύουν, οι ένοχοι της υποθηκεύσεως του μέλλοντός τους. Ως εκ τούτου, ο Αγώνας του Κόμματός μας, για την ανατροπή του σάπιου Καθεστώτος, είναι και δικός τους Αγώνας.
11.  Από την Πρωτεύουσα, την καρδιά της Ελλάδος, θεωρούμεν καθήκον να απευθύνουμε εγκάρδιο χαιρετισμό προς όλους τους ΄Ελληνες. Προς την Εκκλησία, τις ΄Ενοπλες Δυνάμεις, τα Σώματα Ασφαλείας, τους Επιστήμονες, τους Βιοτέχνες, τους Επαγγελματίες, τους Μισθωτούς και προς όλους τους ανθρώπους του μόχθου, της εργασίας και της δημιουργίας. Ευγνωμόνως απευθυνόμεθα προς τον ταπεινό, λησμονημένο και ηλιοκαμμένο Αγρότη. Στον παγοκαμμένο Κτηνοτρόφο και τον θαλασσοδαρμένο Αλιεργάτη. Στον αγχωμένο για μεροκάματο εργάτη και στον πονεμένο και παραπονεμένο συνταξιούχο. Ιδιαιτέρως, όμως, με μεγάλο σεβασμό, απευθυνόμεθα προς τους χιλιάδες ανέργους, οι οποίοι πάσχουν περισσότερο, δυστυχούν και υποφέρουν, τόσο αυτοί όσο και οι οικογένειές τους.

Αγαπητοί μου Φίλοι

Μετά από μισό αιώνα, ο Μεταπολιτευτικός όλεθρος πρέπει να σταματήσει. Η Σελίδα της Μεταπολιτεύσεως πρέπει να κλείσει. Και δεν θα κλείσει, όσο ο Λαός διατηρεί στη ζωή τα παλαιά Κόμματα και όσο ο Τύπος και τα Κανάλια, αμύνονται ενός χρεωκοπημένου, απηρχαιωμένου και παρηκμασμένου κομματικού συστήματος.
     Τα παλαιά Κόμματα, ό,τι ήταν να δώσουν, το έδωσαν. ΄Η ορθώτερον, ό,τι ήτα να καταστρέψουν, το κατέστρεψαν. Δεν έχει απομείνει τίποτε άλλο, ώστε και αυτό να το καταστρέψουν!
     Τα Κόμματα αυτά, δεν έχουν και δεν μπορεί να έχουν μέλλον. ΄Εχουν μόνο παρελθόν. ΄Εχουν βεβαρυμένο, κηλιδωμένο παρελθόν. Τα Πολιτικό τους Μητρώο είναι λερωμένο. Τα ίδια άλλωστε, έχουν σαπίσει, έχουν σκουριάσει, έχουν «χορτάσει», έχουν «φάει τα ψωμιά τους». Αλλάζοντας τις Ηγεσίες τους, απλώς μεταμφιέζονται. Το πολιτικό προσωπείο τους αλλάζουν. Αυτό αποδεικνύει η πείρα πολιτικής ζωής πέντε δεκαετιών.
Καιρός είναι, επομένως, να φύγουν.
Να εξαφανισθούν από την πολιτική σκηνή, ώστε στον πολύπαθο αυτόν τόπο μας, αισιώτερες ημέρες να ανατείλουν.